11 Temmuz 2015 - Koufo Koyu - 39 57.51N 23 54.81E
Geceyi sakin geçirdik. Sabah 7 gibi yola çıkıp 3 mil ötedeki Ouranopoli'ye demirledik. Burası Athos dağındaki manastırlara denizden ulaşım yeri; yani manastırdan önceki son nokta.
Kahvaltıdan sonra Ali ile botumuza atladık. Yarı yolda Ali'nin yanına pabuç almadığı anlaşıldı ama yine de geri dönmedik. Kıyıya çıkınca ilk işim gidip ona terlik almak oldu.
Burası oldukça dini nitelikler taşıyan bir kasaba. Her yerde dini objeler ve Athos dağındaki manastırları anlatan kitaplar var. Sahildeki botlara yetişmek için koşan eli fotoğraf makineli bir dolu insan, ortalıkta dolaşan din adamları, sahil güvenlik, oldukça karışık bir ortam. Athos dağındaki manastırlara gidebilmek için erkek olmak ve özel izin almak şart. Orası özerk bir bölge ve dişi sinek dahi giremiyor. Kitap ve magnet alıp biraz da dolaşıp Moshonis'e döndük.
Sonra da yola koyulduk. İlk başta rüzgar bize yardım etti ancak sonra motora dayanmak zorunda kaldık.
Chalkidiki yarımadasının ikinci parmağının ucundaki Koufo Koyu'na geldiğimizde saat 17:00 idi. Önce demir attık sonra da yan tonoz boşalınca ona bağlandık.
Burası her havaya kapalı bir koy. İçeri girdiğinizde iskele tarafına doğru ilerlerseniz sahildeki kasabayı ve kıyıdaki tekneleri görürsünüz. Tekneler tonoza bağlı ve sahile bağlanmanıza yine kimse yardım etmiyor. Eğer müsaitse kıyıdan dik çıkan iki ayrı beton iskeleye 6-7 tekne aborda olabiliyor. Ancak bugün hiç yer yoktu ve beton iskele de oldukça yüksek. İskelelerin sol tarafındaki 15 metrelik kısımda birkaç tonoz var, eğer boşsa bizim yaptığımız gibi bunlara da bağlanabilirsiniz. Hiçbiri müsait değilse yine aynı bölüme tonozları kurtardıktan sonra demir atabilirsiniz.
Akşam yemeğini sahilde yedik. Bizi Zeliha ve Azmi botlarıyla aldı. Dönüşte kıçtan takma motorları çalışmayınca küreğe kuvvet teknemize geldik. Epey olaylı ve komik oldu...
Yorumlar
Yorum Gönder