Selimiye 13-14-15 temmuz 2014

Tam dört gündür Selimiye iskelesindeyiz dersek şaşırmazsınız herhalde... Buraya geldik mi gitmek istemiyoruz. Bu sene iskelenin ucuna uyduruktan da olsa bir merdiven konmuş, bu da denize girmeyi kolaylaştırıyor. 

Burada, iskeledeki dostlukları seviyoruz, altın diş Osman'da laflamayı, yemek yemeği seviyoruz, Losta'daki her ürünü ellyip tozunu aldıktan sonra kendime mutlaka birşey almayı ve tüm yaz takmayı seviyorum, her ne kadar bu sene pasta ve tatlılarını yiyemesek de Ceri Cafe'de Mehmet Bey ve Neşe Hn. İle sohbeti seviyoruz, tüm bizi tanıyan Selimiyelilerin "gelin bir çay için" demesini seviyoruz, yolda yürürken bile tanışmayan insanların birbirlerine laf atıp koyu bir sohbete girişmesini seviyoruz...

Bu sene burası Marmaris'e bağlı bir muhtarlık olmuş ve artık eskisinden 10 misli rant sağlayacağı kesin... Artık yavaş yavaş sağda solda sevimsiz inşaatlar yükselmeye başlamış. 

Bu sevimsiz otel de inlardan biri. Söylendiğine göre tüm kış Selimiye bir şantiye alanı gibiymiş. Umarım yanlış kişiler ve yanlış yapılaşmalarla bu sevdiğimiz güzellikler kaybolmaz.